AKU LAN SUSUH MANUK EMPRIT
meh kabeh uwong padha takon marang
aku yagene kok aku ora doyan mangan gedhang kepara mung nyawang wae kok emoh
lan biasane aku mung mesem nanggepi pitakon kuwi nanging bareng sing takon
anakku wadon atiku kelimpungan lan pikiranku sarwa gugup kanggo mikir piye
carane bisaku ales lan ora gawe cuwa atine apa meneh dening bojoku bab iki ora
oleh dicritakake marang anakku sadurunge bocahe cukup dewasa dene wis dadi
wateke anakku wadon yen wis kadhung takon lan ora
enggal antuk jawaban bakal nyeseg terus kapan wae dheweke kelingan nganti oleh
jawaban sing bisa ndadekke dheweke marem rehna yen durung marem bakal nguber
meneh nganggo pitakonan bacute nganti oleh jawaban sing bisa nglunasi rasa
penasarane ya kaya dina iki ndandekke bojoku sing lagi ngladeni wedang kopi
marang pelanggan uga melu gelisah pisan nanging arep melu nimbrung sajak ora
kober awit warunge ngepasi lagi rame mula bojoku dak wenehi sinyal jaminan yen
aku ora bakal crita lan ra prelu kuwatir nembe dheweke katon rada ayem lan
marang anakku dak janji bakal dak critani mbesuk yen ngepasi dolan nyang daleme
simbah wae ya anggitku kareben antuk jawaban saka simbah putrine langsung sing
paham bibit kawite perkara lan sawise anakku wis bisa nampa lan aku janji ora
bakal mblenjani mula aku enggal pamit budhal nyang pangkalan ojek selak
dienteni pelangganku mula motorku enggal dak puter lan mbacut budhal wae tanpa
ngaras pipine gendhuk ngowahi adat sing wis dadi pakulinanku saben dina nanging
sadawane dalan nganti tekan ing pangkalan riwayat nalika aku isih bocah biyen
terus nggegawang ngreridhu ati kaya kedadeyane lagi wingi wae rikala aku sing
isih bocah tanggung kelas 6 SD ning wis rampung olehe ujian akhir iku nalika
ana ing kebonan mburi omah berjuang keras ngalangi bapakku supaya aja negor wit
gedhang sing ing tundhunane dipanggoni susuh manuk emprit nanging dening
bapakku meksa arep ditegor awit gedhange wis wiwit suluh lan arep didol
ditempurke beras krana pasedyan beras wis entek uga arep prelu dienggo tuku
mbako kanggo slepa mula bapak ya ngengkel kepara tegel aku dipilara nganti
nangis kepati sanajan wis dak aturi yen mesakke mengko anake emprit mundhak
mati kabeh nganti ambal ping telu nanging wasana perjuanganku kalah dening
rosane otote lan tenagane bapak sing wis disurung umube manah mula anggone
mbabatake gaman ya sakuwate tenagane mula mak cleng ping pindho wae wit gedhang
kepok iku klakon rubuh ing bantala sing swarane rumangsaku kaya gunung mbledhos
ing dhadhaku ngremuk atiku nganti ajur mumur
AKU LAN MANAGER CAFÉ
malem minggu wingi malem minggu sing
bersejarah kanggoku awit ngepasi tanggal lan sasi sing padha karo rong tahun
kepungkur nalika aku entuk surat resmi saka manager cafe yen wiwit dina iku
kontrakku diputus sepihak lan 18 tampilan sing sisa diwenehi ganti rugi 50
persen tanpa diwenehi alasan sing jelas mula wingi sore aku ijin marang manager
cafe yen aku arep ora mangkat krana alasan kanggo mengeti sejarah hari
pemutusan kontrak nalika rong tahun kepungkur
nanging ijin sing liwat telpon mau nyebabake sang manager gedandaban anggone
njaluk pangapura lan ngrimuk aku supaya wengi iku tetep ngisi panggunge supaya
ora kosong malah diplaur marani aku ing warungku lan dikabari dening bojoku yen
wis pamit budhal nyang cafe nggawa gitar dene hapeku dak tinggal ing warung
nanging wektu dipesthekake liwat tilpun jarene aku durung katon babar pisan lan
motorku ya durung katon ing parkiran ndadekke sang manager katon cuwa berat
njur mlebu nyang mobil terus dikebut menggok nengen nuju pangkalan ojek ana
kono takon bab aku ning dheweke kuciwa amarga aku sedina ya ora katon mangkal mula
mobil dikebut meneh bali menyang cafe nganti olehe parkir dibanting mak
sentheyot mak jegagig olehe ngerim ning sepira kagete sang manager nalika dak
sapa saka bangku mburi noleh lan meruhi aku wis ana ing njero mobile campur
gumun kok bisa dumadakan wis ana ing mobile sing wusanane aku ngaku yen sakjane
aku wis ndlesep mlebu mobile nalika dheweke teka nyang warungku kareben
surprise minangka ngajak dheweke melu ngrayakake dina istimewa iku sanalika iku
dheweke ngakak guyune njur aku dirangkuli lan digandheng mlebu cafe ora ucul
nganti tekan ndhuwur panggung banjur langsung ngomong ngethuprus marang para
tamu nyritakake sejarah rong tahun kepungkur sing marakke dheweke isih kelingan
terus lan nggetuni tindakane mutus kontrakku amerga kena pengaruhe wong liya
sing usul mbuwang aku lan diganti band sing luwih moderen nanging akibate
cafene malah dadi sepi lan pranyata pelanggane luwih seneng yen aku sing tampil
tunggal amarga bisa nglayani meh samubarang lagu lan penampilanku klebu unik
lan langka mula bengi iku sang manager janji bakal mempertahankan aku kanggo
ngisi hiburan kepara ditambah dina tayange sing maune mung seminggu pindho dadi
seminggu ping telu sigra disambut tepuk tangan para tamu lan wiwit bengi iku
dideklarasi dening sang manager yen jeneng panggungku ditambahi sebutan Jack
ing ngarepe jenengku sing diwaca jek dijupuk saka tembung ojek sing pancen dadi
profesiku saliyane nyanyi ing cafe kono
Tidak ada komentar:
Posting Komentar